Ο αναρχοκαπιταλισμός είναι προς την οικονομία και την πολιτική ότι ο αθεισμός προς την θρησκεία. O λόγος είναι αρκετά εμφανής - oι ανθρώποι, και στις δύο περιπτώσεις θρησκείας και κράτους, κατασκευάζουν μια φανταστική εξουσία μέσα απο την πλειοψηφία της μάζας. Αυτή μπορεί να είναι θρησκευτική με τα δόγματα, τους παπάδες και τις εκκλησιές ή πολιτικο-οικονομική μέσα απο τους πολιτικούς και τους επιχειρηματίες. Η στάση είναι η ίδια και γι’ αυτούς που πιστεύουν στο κράτος αλλά και γι’ αυτούς που πιστεύουν στην θρησκεία. Τα κράτη, όπως και οι θρησκείες, εξελίχθηκαν μαζί και επιβλήθηκαν βίαια απορροφώντας άλλα κρατη ή και άλλες θρησκείες. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκαν τα πάντα που βλέπουμε γύρω μας και συνεχίζουν να λειτουργούν βάση αυτών των αρχών και αξιών.
| ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ | ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ | ΘΡΗΣΚΕΙΑ |
| Δικαιολογία για να πάρει τα λεφτά σου | Πρέπει να βοηθήσουμε τους φτωχούς, τα παιδιά, τους ηλικιωμένους. Πρέπει να σεβαστούμε το «κοινωνικό συμβόλαιο» | Είμαστε ένοχοι για το προπατορικό αμάρτημα. Οφείλεις στον Μεσσία ή προφήτη σου επειδή έκανε το “x” για εσένα. Οι γραφές προκαθορίζουν ότι πρέπει να συνεισφέρεις ένα ποσοστό του εισιδήματος σου στον θεό γιατί τα υλικά αγαθά δεν σε βάζουν στον παράδεισο. |
| Τρόπος εξαγωγής χρημάτων | Φόροι, πρόστιμα, πληθωρισμός, άδειες, υποχρεωτική ασφάλεια, εξουσιοδότηση μονοπόλιων δύναμης για ενέργεια, νερό κ.ο.κ | Παγκάρι, εξαιρέσεις απο τον φόρο, ειδική νομοθεσία, νόμοι που δεν χρειάζεται να υπακούν, τελετές, οστρακισμός και κοινωνική πίεση |
| Δικαιολογία για να σου λένε τι να κάνεις | Κρατικοί νόμοι, εντολές πολιτικών, ανάγκη για ‘κοινά αγαθά’, ‘ για το καλό του κόσμου’, είναι μέσα στο σύνταγμα | Θρησκευτικός νόμος, θεική αποκάληψη, ιερά βιβλία |
| Μεθόδοι επιβολής συμπεριφοράς | Νόμοι, προστίματα σε φόρους, ωφελήματα σε φόρους, δημόσια δίκη, οστρακισμός, απαγωγή (σύλληψη), κλοπή (κατάσχεση), υποδούλωση, φυλάκιση, πόλεμος στα ναρκωτικά, αντι-πορνεία, αντι-τζόγος. | Θρησκευτικοί νόμοι, επιρροή, κοινωνική πίεση, μέσα μαζικής ενημέρωσης, διαπαιδαγώγηση νέων. Υπέρ αντι-πορνείας, αντι-τζόγου, πόλεμος εναντίον στα νακρωτικά. (Σύμπτωση ότι αυτά είναι και αμαρτήματα;) |
| Υπεράσπιση ότι έχουν ειδική (υπεράνω) γνώση | Οι πολιτικοί υπερασπίζονται ότι ξέρουν τι είναι καλύτερο για το «κοινό καλό» και για τον κάθε ένα χωρίς να ξέρουν τι αξίες του κάθε ενός. Όροι όπως «εθνικό συμφέρον» δεν αντικατοπρίζουν όλους τους ανθρώπους. Οι πολιτικοί υπερασπίζονται ότι γνωρίζουν πως να διαχειρίζονται όλες τις πτυχές του κράτους χωρίς να έχουν απαραίτητα εμπειρία. | Οι κληρικοί υπερασπίζονται ότι ακούνε το θεό, γνωρίζουν τις επιθυμίες του όπως επίσης και τι πρέπει να κάνει ο κάθε άνθρωπος βάση αυτών. Φυσικά κανένας άλλος δεν γνωρίζει καλύτερα και δεν μπορεί να έχει τις ίδιες δυνατότητες. Όπως και με τους πολιτικούς γνωρίζουν για πολλά θέματα χωρίς να έχουν εμπειρία ή ειδικότητα. |
| Δικαιολογία για πόλεμο | Πρέπει να εξαπλωθούμε ή/και να διατηρίσουμε την δημοκρατία, την χώρα μας, τα συμφέροντα μας. Είναι η απόφαση των αρχηγών μας. Είναι για το καλό της οικονομίας και των συνανθρώπων μας. Πρέπει να αποτρέψουμε «τον εχθρό». Πρέπει να ελευθερώσουμε την χώρα μας. | Ο θεός θα επιστρέψει όταν όλοι ασπαστούν την θρησκεία μας. Η βίβλος μας λέει να διαδώσουμε τον λόγο του θεού. Τα ιερά βιβλία μας λένε να διαδώσουμε, τιμωρήσουμε, κατακτήσουμε τους άπιστους και τους αλλόθρησκους. Μόνο μετά απο την αποκάλυψη και το χάος θα επιστρέψει ο λυτρωτής μας. |
| Τελετές και η ψευδαίσθηση ελέγχου | Εκλογές, δίκες, πατριωτισμός, ύμνοι, ειδικές στολές και καπέλα, σημαίες, συμβολισμοί, ειδικές μέρες τιμής. | Εκκλησιαστικές τελετές, γάμος, βάφτισμα, θεία κοινωνία, εξομολόγηση, προσευχή, θεία ευχαριστία, αργείες, ειδικές στολές και καπέλα, τάματα, προσκυνήματα. |
| Απαλλαγή απο κάθε Υπευθυνότητα | Είναι σχεδόν αδύνατον να κατηγορήσεις κάποιο πολιτικό μιας και έχουν ειδική μεταχείριση τόσο νομικά αλλά και ηθικά. Φροντίζουν οι νόμοι που περνάνε να τους απαλάσσουν και δεν μπορούν να μυνηθούν για τις αποφάσεις που παίρνουν. Δεν διαχειρίζονται τα λεφτά τους αλλά τα λεφτά άλλων. Οι πολιιτκοί κατηγορούν τους ψηφοφόρους. Όταν πετυχαίνουν περιμένουν τα εύσημα και όταν αποτυγχάνουν αρνούνται το φταίξιμο. Κατηγορούν τρίτους όπως αλλοδαπούς, την φορολογία, τον πληθωρισμό, άλλους πολιτικούς, άλλα κόμματα, το σύστημα, την διαφθορά. | «Μου είπε ο θεός να το κάνω». Εαν όλα πάνε καλά τότε είναι θέλημα θεού. Εαν όχι τότε έχε πίστη και «άγνωσται οι βουλαί κυρίου ημών». Εαν κάτι τραγικό σου συμβεί είναι δοκιμασία απο τον θεό και αν συμβεί σε τρίτον είναι τιμωρία. |
| Πλύση Εγκεφάλου | Υποχρεωτική διαπαιδαγώγηση μέχρι ενηλικίωση. Έλεγχος και συγκεκριμένα προγράμματα (θρησκεία, ιστορία, επιστήμες), έλεγχος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (Ταινίες, Προγράμματα, Ειδήσεις και κάποτε το διαδίκτυο). Υποχρεωτική στρατολόγηση και διδαχή εθνικής υποχρέωσης. | Κατηχητικό για παιδιά και μεγάλους, θρησκευτικά σχολεία και εκδρομές, άμεση εμπλοκή στην εκπαίδευση, αίσθηση υποχρέωσης και φόβου. |
| Αρχηγοί | Δημάρχοι, Προέδροι, Βουλευτές, Αστυνομία, Στρατός, «Νομοθέτες», Γραφειοκράτες | Κληρικοί, Θεολόγοι, Επισκόποι. |
| Προώθηση Ρατσισμού | Περισσότερα δικαιώματα σε πολίτες, κοινωνικός διαχωρισμός, επιλεκτική εφαρμογή νόμων, ειδική μεταχείρηση, χρησιμοποίηση έθνους για διαχωρισμό πολιτών | Αλλόθρησκοι, Ειδική μεταχείρηση στα ιερά βιβλία προς ορισμένους πλυθησμούς, Διαχωρισμός στα ιερά βιβλία κατώτερων και ανώτερων φυλών. |
| Προώθηση σεξισμού | Ξεχωριστή μεταχείρηση αντρών και γυναικών όπως νόμοι για διαζύγια που επωφελούν τις γυναίκες παρά τους άντρες. Δημιουργία κοινωνικών στερεότυπων. Διαχωρισμός νόμων βάση φύλλου σε θέματα παιδεραστίας, οικογενειακή βία, προστίματα. | Εμφανής σεξιστικές ιστορίες στα ιερά βιβλία, υποτίμηση της γυναίκας, η γυναίκαν πρέπει να είναι υπάκουη, ήσυχη - δεν είναι όσο σημαντική όσο ο άντρας. Ιστορία κακοποίησης γυναικών σαν μάγισσες και εκπροσώπιση του διαβόλου. |
| Ειδική μεταχείρηση σε φόρους | Όποιος εργάζεται για το κράτος δεν πληρώνει φόρους. Αυτό που προσποιούνται ότι πληρώνουν είναι απλά μια μείσωση των μισθών τους επειδή ολόκληρος ο μισθός τους είναι χρήματα απο φόρους. | Οι εκκλησίες έχουν πολλά πλεονεκτήματα σε θέματα φορολογίας. Οι περισσότεροι που εργάζονται έχουν αρκετές φοροαπαλλαγές μιας και η ίδια η εκκλησία έχει αρκετές. Υποστηρίζονται αρκετά απο τον φόρο των πολιτών. |
| Υποκρισία | Δεν ακολουθούν τους δικούς τους νόμους αλλά περιμένουν άλλους να τους ακολουθήσουν | Δεν ακολουθούν τους δικούς τους ηθικούς νόμους ενώ περιμένουν άλλους να τους ακολουθούν. Διδκάσκουν ότι ο πλούτος διαφθείτει ενώ είναι απο τα πλουσιότερα ινστιτούτα της χώρας. Σεξουαλικά σκάνδαλα και κακοποιήσεις. |
| Υπερανθρωπία | Οι ανθρώποι είναι κακοί άρα χρειαζόμαστε άλλους ανθρώπους να μας ελέγχουν (που για κάποιο λόγο δεν είναι διεφθαρμένοι). | Οι ανθρώποι κουβαλούν αμαρτίες ανεξαρτήτως αν έκαναν ποτέ τους οτιδήποτε. Χρειαζόμαστε ένα ειδικό άνθρωπο (που για κάποιο περίεργο λόγο δεν είναι αμαρτωλός) ποθυ μπορεί να ακούσει τον θεό για να μας λέι τι να κάνουμε |
Οι κρατιστές πολλές φορές λένε “Χωρίς κράτος ο κόσμος θα είναι βίαιος, ανήθικος και η κοινωνία θα καταρρεύσει γιατί οι ανθρώποι δεν θα φοβούνται τίποτα”. Οι θρήσκοι, ακριβώς το ίδιο μόνο που επικαλούνται άλλη φανταστική εξουσία, τον θεό. Για κάποιο λόγο η δημοκρατία που δημιούργησε αυτες τις πανομοιότυπες βίαιες φαντασιοπληξίες καταλήγει να φοβάτε τον ίδιο της τον ευατό.
Η πίστη, όπως και το κράτος απαιτούν αριθμούς. Τίποτα άλλο. Είναι τόσο απλό. Ας μην ξεχνάμε ότι οι 5 μεγαλύτερες θρησκείες που επιβιώσαν μέχρι σήμερα ήταν και οι πιο βίαιες μιας και απορρόφησαν όλες τις άλλες με απλή αριθμητική επιβολή. Το ίδιο έγινε και με τα κράτη. Σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία θρησκεία και κράτος κρατούσαν χέρι-χέρι και το ένα έδεινε τροφή στο άλλο για να επιβάλλουν σε άλλα κράτη και θρησκείες την δική τους αλήθεια. Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια δεν είναι το μότο;
Ο σωστός αναρχοκαπιταλισμός επιτρέπει στον κάθε άνθρωπο να ακολουθεί ότι πολιτικό και οικονομικό σύστημα θέλει - όχι μόνο αυτά που εφευρέθηκαν μέχρι τώρα - αλλά και δικές του επινοήσεις μέσα απο τον ελεύθερο συσχετισμό ατόμων (αντίθετα με την δημοκρατική επιβολή ομάδων πλειοψηφίας). Ο σωστός αθεισμός επιστρέπει στον κάθε άνθρωπο να ακολουθεί ότι θρησκευτική ομάδα θέλει και δεν προσπαθεί να επιβάλει την αθεία του σε άλλους. Ο άθεος δουλεύει και συσχετίζεται και με θρήσκους έστω και αν αυτοί δεν είναι άθεοι. Όπως και ο αναρχοκαπιταλιστής, κατανοούν ότι μπορούν να συνυπάρχουν μέσα απο τον ελεύθερο συσχετισμό και αυτό γίνεται και σήμερα. Κρίμα όμως που και οι δυο έννοιες είναι άκρως διαστρεβλωμένες. Οι άθεοι είναι “σατανάδες” και οι αναρχο-καπιταλιστές “αιμοβόροι λεφτάδες”. Η αλήθεια που πάντα παραμένει είναι αυτή της μάζας. Αυτός είναι ο κόσμος που ζούμε.
Ο Ελευθεροσκεπτικισμός, πρεσβέυει ότι οι απόψεις θα πρέπει να διαμορφώνονται βασιζόμενες στην επιστήμη και τον ορθολογισμό και δεν θα πρέπει να επηρεάζονται από δόγματα, παραδόσεις και εξουσίες (οικονομικές, πολιτικές ή θρησκευτικές). Οι ελευθεροσκεπτικιστές, προσπαθούν να χτίσουν τις απόψεις τους πάνω σε γεγονότα, επιστημονική μέθοδο και τεχνικές λογικής που να είναι ανεξάρτητες από οποιαδήποτε λογικά σφάλματα, επιδράσεις εξουσίας, προκαταλήψεις, συμβατική σοφία, επικαιρότητα, μισαλλοδοξία, παράδοση, μύθους και άλλα δόγματα. Με αυτό τον τρόπο η ελεύθερη σκέψη είναι αδιάσπαστη απο τον αθεισμό και τον αναρχοκαπιταλισμό. Δεν είναι το τέλειο σύστημα ή μορφή ύπαρξης αλλά είναι η πιο αποδοτική και πιο κοσμικά ηθική σε σχέση με οτιδήποτε άλλο.
Ένας πλανήτης απόλυτα άθεος και απόλυτα αναρχοκαπιταλιστικός, όπου ανθρώποι δεν εξουσιάζουν άλλους ανθρώπους φαντάζει σίγουρα ουτοπικός αλλά ξέρουμε πως μπορούμε να κατευθυνθούμε προς εκείνη την κατεύθυνση μέσα απο φιλελεύθερη στάση σε όλες τις πτυχές της ζωής μας είτε αυτές είναι πολιτικές, οικονομικές ή θρησκευτικές. Όπως και με τον αθεισμό όπου χρειαζόμαστε λιγότερη επίδραση της θρησκείας στον κράτος (και αντιστρόφως) έτσι και με τον αναρχοκαπιταλισμό χρειζόμαστε λιγότερη επίδραση του κράτους στην πολιτική και οικονομική σκηνή. Η εκκλησία μπορεί να υπάρχει σαν ένα βατικανό με τους δικούς της κανόνες και το κράτος μπορεί να κρατεί τα εικονικά του σύνορα μιας και η σημερινή παγκοσμοιοποίηση τα καταρρύπτει. Η οικονομία και η θρησκεία δεν πρέπει να συγχέονται με την πολιτική σκηνή μιας και αυτή είναι η πηγή του προβλήματος. Δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπουμε την θρησκεία να παίρνει θέση στον πολιτικό χώρο απλά και μόνο γιατί οι πολιτικοί επιθυμούν να κρατήσουν τους θρησκόληπτους ψήφους τους.
Σαν πρώτο βήμα λοιπόν, οι πολίτες θα μπορούσαν να αφαιρέσουν την δύναμη των πολιτικών που δείνουν αξία και στην θρησκεία αλλά και στο κράτος. Οι πολιτικοί όμως γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ανασφαλής μάζα θα τους βγάζει εκεί για να ελέγχουν ακόμα και αυτούς που δεν τους έκλεξαν. Ο μόνος προφανής τρόπος να γίνει αυτό είναι απλά να μην εκλέγουμε με την ψήφο μας οποιοδήποτε άνθρωπο που επιθυμεί να αποφασίζει για εμάς, είτε αυτός είναι παπάς είτε είναι πολιτικός. Τι σκεφτόμαστε όμως όταν αφήνουμε την ψήφο στο κουτάκι? “ελπίζω να με βοηθήσει” ή αλλιώς “ελπίζω να συμφέροντα μου να υπερβούν κάποιου άλλου”.
Υπάρχει επιλογή μεταξύ υπεθυνότητας και υποκρισίας. Στο κάτω-κάτω, εμείς, τα άτομα, η μάζα τα δημιούργησε όλα αυτά. Όσο θα επικρατούν οι μάζες η λογική θα χάννετε και ο συναισθηματισμός και η παράνοια θα επικρατεί. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και καμιά εξουσία δεν μπορεί να ευχαριστήσει τους πάντες εκτός απο την εξουσία που έχει ο κάθε ένας στο άτομο του. Όπως χαρακτηριστικά είπε και η Άυν Ράντ “Η μικρότερη μεινότητα στον πλανήτη είναι το άτομο. Αυτοί που αρνούνται ατομικά δικαιώματα δεν μπορούν να υποστηρίζουν ότι είναι υπερασπιστές μειονοτήτων”.