Ποτέ δεν υπήρχε πραγματικά ελεύθερος καπιταλισμός/ελεύθερη αγορά. Η λογική είναι απλή: πάντα υπήρχαν πολιτικοί-επιχειρηματίες και επιχειρηματίες-πολιτικοί που εκάστοτε χρησιμοποιούσαν ο ένας τον άλλον για να προωθούν τα ιδιωτικά τους συμφέροντα. Συνεχίζουν να το κανουν αυτό μέσα απο την φαινομενικά νομική εκμετάλλευση των υπολοίπων που τους ανέδειξαν ως κεντρική εξουσία - όλα κάτω απο μια επικράτεια/χώρα που απλά έχει κάνει το έγκλημα αυτό, μια απλή, νόμιμη, εθνικά αποδεκτή διαδικασία.
Το παράδοξο ειναι ότι ο κόσμος συνεχίζει να πιστεύει ότι το κράτος ειναι εκεί για προστασία ενώ ισχύει ακριβώς το αντίθετο και μάλιστα μπροστά στα μάτια του. Κυριαρχεί η εξης αντίληψη: Περισσότερος κρατικός έλεγχος στην οικονομία μειώνει την εκμετάλλευση απο τους δήθεν άπλειστους επιχειρηματίες. Αυτο απλά ειναι ένας μύθος για τους οικονομικά και πολιτικά αφελής. Η πραγματικότητα είναι ότι οι πολιτικοί είναι εκεί στις χρυσές καρέκλες γιατί υποβοηθούν με την πολιτική και νομική τους δύναμη συγκεκριμένα ιδιωτικά κεφάλαια. Αυτή είναι και η τέλεια συνταγή για τα μονοπώλια που βλέπουμε γύρω μας. Συντεχνίες, Κόμματα, Ημικρατικοί και λοιποί δήθεν καλοήθης παράγοντες είναι εκεί απλά για να ικανοποιήσουν ορισμένους κυφήνες που χρυσοζοένε πάνω στην πλάτη των υπολοίπων.
Αυτό το ξακουστό 1% που κυριαρχεί και το 99% των κοινών θνητών που ακολουθούν δημιουργήθηκε απο την εκάστoτε δημοκρατική διαδικασία. Δεν δημιουργήθηκαν απο το 1%. Το 1% ειναι απλά η τελική έκφραση αυτής της αποτρόπαιας δημοκρατικής έκφανσης που εξυμνούμε καθημερινά. Ειναι το μοιραίο αποτέλεσμα. Αυτοί οι εγκληματίες ειναι εκεί γιατί ο περισσότερος κόσμος διάλεξε να τους αναδείξει και να τους δώσει αυτήν την δύναμη. Αντιπροσωπεύουν την ηθική και νοημοσύνη του μέσου ψηφοφόρου. Ειναι το μέσο όπου ο άνθρωπος υποδουλώνεται στον άνθρωπο. Και εδώ έρχεται η συνειδητοποίηση: το πρόβλημα δεν ειναι το 1%. Το πρόβλημα είναι ακριβώς ο μέσος πολίτης, η μάνα, ο πατέρας, το παιδί, η αδελφή σας που διατηρούν αυτό το σύστημα με το να ψηφίζουν με την κρυφή λαχτάρα ότι ο επόμενος εκμεταλλευτής που θα τους κοροιδεύει για να αρπάξει για χάρη τους δικαιώματα απο κάποιον άλλο πολίτη, θα είναι πιο αποδοτικός στην δουλειά του απο τον προηγούμενο. Δεν ψηφίζουμε πολιτικούς. Ψηφίζουμε διαδοχικά μεγαλύτερους εγκληματίες για να κάνουν τις βρωμοδουλιές που δεν κατάφερε να κάνει ο προηγούμενος.
Ο καπιταλισμός που τόσο βάναυσα πολεμά ο λαός δεν ειναι το πρόβλημα. Ειναι η λύση. Ο ελεύθερος καπιταλισμός, μακριά απο την σκιά τους κράτους, αφοπλίζει αυτή την κορπορατιστική μηχανή και οι ανθρώποι μπορούν να λειτουργήσουν ελεύθερα μακριά απο εκβιασμούς, διαφθορά και στημένα οικονομικά παιχνίδια. Στο κάτω-κάτω, εαν οι ανθρώποι δεν έχουν εμπιστοσύνη, το χειρότερο που μπορεί να κάνει μια ομάδα ανθρώπων είναι να δώσει υπέρτατη νομική δύναμη σε ορισμένους όπως γίνεται και σήμερα. Η εξουσία δεν προστάτευσε ποτέ, κανέναν, παρα μόνο αυτούς που την απολαμβάνουν.
- Κυριάκος Παπασπύρου