Μιαν φοράν τζαι έναν τζιαιρόν….”

….ελαλούσαν μας οι παππούες μας, - τζαι επιστεύκαμεν! Εν εξέραμε καλλύττερα.

Το αυτί μας πάντα εκαρκαλιέτουν που πράματα που αλλάσσαν νάκκον την μουντήν ζωή μας. Έτσι τζαι αλλιώς εσείρναμε τζαι το κουτσομπολιό, πριν τζαι μετά την εκκλησία, στον καφενέ, στο σκολείο, στο γήπεδο. για τους αγαπητούς αλλήλους μας. Εξέραμε ότι εν ήταν καλά. Ήταν αμαρτία.  Αλλά εντάξει, “Σίκκιμεν ολάν! πουνναπεθάνουμεν ας μας κρίνει!”. Μιαν την άλλην ότι γαουροσίνην εκάμναμε επέμπαν μας να ξομολοηθούμε. Σβήνουνται ούλλα, πολλά καλλύττερα που το ξύλο που ετρώαμεν. Ήσσιε κάμποση κρίση τότε θυμούμαι. Εν ήταν όμως οικονομική. Ήταν “πνευματική”, όπως την ελαλούσαν. Οι μανάες μας εβάλλαν μέσον με την Παναγία για να της κάμει χαττίρκα ο θεός αλλά εν εκαταλαβαίναν ότι ακριβώς τούτη ήταν “η κρίση”.

Εν τζαι είχαμε τζαι πολλές επιλογές. Βουττημένοι μέστην κολυμβήθρα τζαι βαφτισμένοι με ένα κόμμα τζαι έναν φανταστικό φίλο. Μεγαλωμένοι μέσα που τον Σούπερμαν, τον Ηρακλή, τον Σονγκόκου τζαι τον Γριστόν! Επέμπαν μας να ππέσουμε που τες 8 για να μεν δούμε λλίο βυζί ή γαίμα - για να είναι ορεξάτο το μάτι μας τζαι η ψυσσιή μας το πρωί στο σκολείο που κάμνουμε βουντού σε ένα τίτσηρο, βασανισμένο πλάσμα που κρέμεται με τες σπόντες πάνω σε θκιο κομμάθκια ξύλο. Τζαι αν τύχει τζιαι ξιάσουμε, εν κρεμασμένος πάστο ζηνίσσιη μας για να μας θυμίζει που το μάθημα των Θρησκευτικών ότι μπορεί να καουρτιστούμεν σε κανένα καζάνι αν παίξουμε λλίο με την πουλλού μας ή ακούσουμε λάθος μόδα μουσικής.

Εκαθούμουν με τες ώρες τζαι εν εμπορούσα να καταλάβω γιατί η εκκλησιά μιλά για ζόμπυ σωσίες, οι μουσουλμάνοι για τους δικούς τους και οι Ινδοί για τους δικούς τους. Εθώρουν μέστους καφενέες τζαι τες εκκλησίες τους γέρους να κάμνουν τον ψύλλο- κάμηλο για να πιάσην νάκκον σημασία. Έτσι τζαι αλλιώς όσο πιο πολλά πιστεύκεις τόσα πιο πολλά νησσιάνια έσσιεις στο χωρκό στα μμάθκια του κόσμου. Το ψέμα τζαι η υπερβολή εδίαν τζαι έπαιρνε αβέρτα. Είπα να το ψάξω το πράμα. Εν είδα πούποτε δυνατά στοιχεία εκτός που κάτι υποκειμενικές περιγραφές κάτι αιώνες μετά την ύπαρξη του Γριστού. Ο Σίμων ο Μάγος τα ίδια στοιχεία έσσιει για την ύπαρξη του τζαι ήσσιε τες ίδιες μαγικές δυνάμεις με τον Γριστό όπως λαλεί τζαι η βίβλος. Ο ένας έφαεν τον άλλον βασικά τζαι σε μια εποχή με δήθεν αναρχικούς εναντίον των Ρωμαίων η μορφή Χριστός, ήταν κάτι σαν τίτλος για τους τότε “Τσεκεβάρες”. Ο Κυπραίος όμως εν αρέσκεται σε αναρχικούς Κυπραίους. Μόνο Εβραίους που μπορεί να εζήσαν πριν σσιηλλιάες χρόνια τζιαι εσυνάαν καππάρι μέστην μέση της ερήμου.

Όπως τζαι να έσσιει, τζαι να έζησε ο κουμπάρος τζαι να είπε θκιο κουβέντες καλές εν σημαίνει ότι τζαι εγώ πρέπει να πιάσω τον γέρο του χωρκού μου να τον κάμω άγιο για να φκάλλω λίρα, να χτίζω ξενοδοχεία τζαι αν έχω δυο χιτώνες, με το καλό, να τους επενδύω τζαι να τους κάμνω 5, ακριβώς όπως τους προκαθήμενους της εκκλησιάς μας. Εν έσσιει διαφορά που τα διδάγματα του Αισώπου. Ο Γιαχβέ, ο γριστιανικός θεός δλδ, δεν έσσιει καμιά διαφορά στα στοιχεία ύπαρξης του με τον Δία ή τον Θόρ ή για το πόσον κακός ή καλός ήταν.

Αλλά έσσιει ένα πρόβλημα. Ένα πολλά μιάλο πρόβλημα. Ο κόσμος εν ηξέρει να φκάλει τα μμάθκια του στην Κύπρο. Τα συγνώμη μου σε ούλλους τους Κυπραίους αλλά τζαι η Eurostat τζαι το πανεπιστήμιο Κύπρου συμφωνούν. Είμαστε ΤΤΟΠΟΥΖΟΙ. Είμαστε τελευταίοι σε ούλλα σχετικά με γνώση αλλά πρώτοι σε ρατσισμό, μισαλλοδοξία, ομοφοβία, θρησκοληψία, διαφθορά τζαι βαρεμάρα. Τζαι ρωτώ τον κάθε Κυπραίο που κουβαλεί θκιο μπακκίρες νουν πάνω του: Επεράσαν τόσα γρόνια που τον τζηαιρό που σταυρώθηκε ο Γριστός για τες αμαρτίες μας. Η εκκλησιά τζαι ο Χριστιανισμός εξαπλωθήκαν παντού. Γιατί εν εκαλλυττερέψαν τα πράματα αν είχαμε τζιαι θεικό μέσο πάστην κερκίδα μας τζιαι παίζαμε έσσω μας? Μετά τον Διαφωτισμό τζαι την Αναγέννηση ο κόσμος επροχώρησε, εσυνέχισε να μαθαίνει και να ανακαλύφκει, άφηκε τες θρησκείες, έδωκε δικαιώματα στους ανθρώπους και άρκεψε να χτίζει χώρες κοσμικές και ανθρώπινες. Οι αλλες χώρες επροοδεύσαν τζιαι εμείς εμείναμεν να λιβανίζουμε μνήματα.

Εν έχουμε ιδέα τι είμαστε τζαι επιμένουμε να μεν θέλουμε να μάθουμε. Πάμε Τρόοδος με το GPS, που καταρρίπτει τες πεποιθήσεις μας για την ύλη τζαι την ενέργεια, αλλά εν πιστεύκουμε στην επιστήμη για απλές υπαρξιακές ερωτήσεις αλλά τι θα πει ο απλός ο γέρος μέστην γωνιά της στράτας για να καρκαλίσει το αδαές μυαλό μας. Είμαστε ένας λαός κλαμένος, κακομαθημένος που θέλει συναισθηματικά τιχτιριτάχτα για να συγκινηθεί. Ο ορθολογισμός μας είναι τραγικός. Οτιδήποτε έσσιει να κάμει με βιβλία τζαι γνώση αποφεύκουμεν το σαν τον τύφο. Πάλε αποδεδειγμένο από έρευνες. Ούτε την βίβλο εν θκιεβάζουν οι παραπάνω τζαι σμήουν τα άστρα με τες μετενσαρκώσεις, τους Γριστούς τζαι τες παναγίες , τους καφέδες τζαι τα μέντιουμ. Λλίο πολλά, αν βάλεις μια εκπομπή για έτσι θέματα νομίζεις ότι οι παραπάνω γραμμές φέφκουν απευθείας που το φρενοκομείον της Αθαλάσσας.

Δεν δεχούμαστε ότι είμαστεν χτηνά έστω τζιαι αν συμπεριφερούμαστεν σαν χτηνά. Εν κατανοούμε την υπόλοιπη φύση τζιαι κατασκευάζουμε ψυσσιές τζιαι αγγέλους. Κλαίμε τζιαι παρακαλούμε τον τοίχο να μας σάσει την μοίρα μας. Θυμούμαστε τα παρακάλια άμαν κάτσει τζιαι ξιάννουμε αν μεν κάτσει. Πιστεύκουμε σε ούλλους που μας λαλούν ότι εγίνην θαύμα, αλλά εν καθούμαστε να σκεφτούμε το 98% των Κυπραίων που είναι πιστοί τζαι πιθανόν να κραούσαν τζαι τζιήνοι την Παναγία στο σσιέρι πριν να τους φυτευτεί ο στύλλος μέστο στομμάσιην αλλά έννεν δαμέ να μας διαπομπεύουν ότι το θαύμα …εν έκατσε. Τζιαι το άλλο;! Ο θεός βοηθά μας να περάσουμε εξετάσεις τζιαι να θεραπεύσουμε καρκίνους αλλά εν βλαστά πόθκια τζιαι σιέρκα ή να βοηθήσει 16,000 μωρά που πεθανίσκουν κάθε μέρα που την πείνα.

Tουλάχιστον παρακαλώ σας έναν πράμα μόνον. Δέτε την μιζέρκα και τα λάθη σας στον νησί που είσασταν πιστοί τζιαι εν εφέφκετε που τες εκκλησίες. Δέτε πόσα ετράβησε τούτο το νησί κάτω που την αμάθεια τζιαι την αμπαλατοσίνη που μας διακατέχει σαν κλειστή κοινωνία τζιαι απλά δώστε την ευκαιρία στα κοπελλούθκια σας να αρκέψουν να μάθουν να σκέφτουνται. Μάθετέτα να ρωτούν, να ερευνούν και να αμφισβητούν. Μάθετέτα να μαθαίνουν πώς να μαθαίνουν τζιαι ότι τι να μαθαίνουν. Ο κόσμος αλλάσσει, οι ιδέες παν τζιαι έρκουνται. Άστε τα κοπελλούθκια να μάθουν θκιο πράματα παραπάνω που εσάς. Τι φοάστε τόσο πολλά άμα αλλαξοπιστίσουν; Φοάστε για τα παιθκιά σας ή φοάστε και κλαίετε όπως μέστα νεκροταφεία γιατί καταλάβετε ότι ίσως, ίσως, τούτον ένειν - τζαι εν θα έσσιει ανταμωσιές κάπου αλλού με γριστούς τζαι σατανάες.