“Την γλώσσα μου έδωσαν”

Ακόμη και Αιγυπτιακά να μιλούσαμε στο Νότιο μέρος του νησιού αυτό δεν θα άλλαζε την ιδεολογική πραγματικότητα που προκαθορίζεται απο το Κυπριακό σύνταγμα και που ουσιαστικά πηγάζει απο την ίδια την δημοκρατία. Λογική και νόμοι(σύνταγμα) δεν πάνε μαζί γιατί απλούστατα δημοκρατία και ορθολογισμός δεν πάνε μαζί. Η λογική της δημοκρατίας είναι ότι οι περισσότεροι έχουν δίκαιο. Αντιθέτως, στην επιστήμη και στον ορθολογισμό γνωρίζουμε ότι η αλήθεια δεν είναι δημοκρατική. Η τραγική αλήθεια είναι ότι ζούμε σε ένα κόσμο που διαμορφώνεται απο τις επιθυμίες της μάζας και που συνήθως είναι είτε χρηματικές είτε ψηφοθυρικές.

Εαν οι περισσότεροι πιστεύουν ότι οι μονόκεροι πετάνε και θέλουν να πιστεύουν ότι πετάνε τότε οι υπόλοιποι είναι οι τρελλοί. Οι παπάδες και οι πολιτικοί είναι απλά οι αντιπροσώποι του λαού, της μέσης άποψης, της μέσης αντίληψης. Οι πολιτικοί και λοιπόί ηγέτες είναι εκεί γιατί οι μάζες αποφάσισαν να τους τοποθετήσουν εκεί για να εξυπηρετούν ορισμένα συμφέροντα. Το σύνταγμα, αλλά ακόμη και τα Ηνωμένα Έθνη, τους διασφαλαλίζουν παντελώς και σε θέματα θρησκείας αλλά και σε θέματα παιδείας.

Ακούμε συχνά πικνά άτομα να μιλούν για ουτοπίες και τι είναι εφικτό και τι όχι σε αυτό το νησί. Ουτοπία θεωρείται να προσπαθεί κάποιος να πείσει πέραν του 90% του νησιού για πράγματα που απλά, δεν πείθεται, όχι βάση λογικής και επιστημονικών κριτηρίων αλλά για θέματα πίστης και ιδεολογίας που είναι αναγνωρισμένα ήδη σαν ανθρώπινα δικαιώματα. Όπως υποστηρίζετε και απο τους περισσότερους, έχουμε δημο-κρατία.

“Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού[1][2]. Κεντρικό χαρακτηριστικό της δημοκρατίας είναι η λήψη αποφάσεων με ψηφοφορία: των πολιτών, στην άμεση δημοκρατία, ή κάποιων αντιπροσώπων τους, στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία.”

Με τον ίδιο τρόπο λειτουργεί οποιοδήποτε απολυταρχικό σύστημα. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο δημιουργείται, εξελίσσεται και αναδύεται μια θρησκεία ή και μια γλώσσα είτε αυτά κυπριακά, ελληνικά ή και greeknglish. Δεν υπάρχει λογική στο θέμα όσο και αν διαπιστώνουμε ότι οι περισσότεροι μιλούμε κυπριακά αλλά γράφουμε ελληνικά. Ουσιαστική διαφορά μεταξύ διαλέκτου και γλώσσας δεν υπάρχει γιατί η γλώσσα εξελίσσεται συνεχώς και μόνο η δημοκρατία μπορεί να αποφασίσει τι είναι και τι δεν είναι.  Δεν υπάρχουν επιστημονικά κριτήρια. Υπάρχουν μόνο ψήφοι και πυραμοειδές εκμετάλλευση δύναμης και θέσεων.